Geschiedenis
Maranathakerk gebouwd in 1888
De Maranathakerk werd in 6 maanden gebouwd door aannemer L. Gesman te Oudshoorn naar ontwerp van architect W.C. Coepijn voor een bedrag van 20.000 gulden. Op 20 december 1888 is de kerk met 700 plaatsen in gebruik genomen. In de loop der jaren is er het nodige verbouwd aan de Maranathakerk. De grootste verbouwing heeft plaatsgevonden in 1964.
Na de brandstichting in de nacht van 6 op 7 mei 1998 was er maar weinig over van de Maranathakerk. Alleen de muren stonden nog overeind. Ook het orgel was geheel in vuur opgegaan. De schade die meer dan 3,2 miljoen gulden bedroeg heeft de architect er toe gebracht met een totaal ander en moderner interieur te komen. Wel zijn de bijna 120 jaar oude plavuizen, die na de brand onverwacht te voorschijn kwamen, gebruikt voor het nieuwe interieur. Het resultaat is een kleurige speelse kerkzaal, met antieke accenten. Nog steeds doet de bijna 120 jarige Maranathakerk iedere zondag dienst als kerkgebouw en door de aanbouw van moderne zalen is het een complex dat voor veel kerkelijke en niet kerkelijke activiteiten uitermate geschikt is.
Monumentaal orgel gebouwd rond 1790, van Rheinland naar het Rijnland
Na de brand waarbij ook het toenmalige orgel in de Maranathakerk geheel verloren ging beschikt de Maranathakerk sinds juni 2005 weer over een volwaardig kerkorgel en nog wel één van Monumentale status!
Het orgel werd gekocht van de Gereformeerde Kerk Suawoude die inmiddels is gesloten (fusie met Hervormde Kerk) en t.b.v. de Maranathakerk werd gerestaureerd onder auspiciën van de Rijksdienst Monumentenzorg door de fa. van Vulpen. Het instrument heeft in haar leven al een behoorlijke reis achter de rug. Zo is het oorspronkelijk rond 1790 gebouwd voor waarschijnlijk een kloosterkerk in Duitsland (Westfalen, Rheinland). Omstreeks 1886 is het orgel door de Woerdense orgelmaker Vermeulen in de Plantagekerk te Amsterdam geplaatst om vervolgens in 1931 naar de Gereformeerde kerk van Suawoude (door H.W. Flentrop) te verhuizen. De maker van het orgel is nog steeds onbekend. Het is echter een bouwer geweest die zich heeft gebaseerd op de franse orgelbouwprincipes.
Het geheel is vervaardigd volgens de richtlijnen van de 18e eeuwse franse monnik/orgelmaker Dom Bedos die een naslagwerk op dit terrein achterliet.
Zo beschikt de Maranathakerk thans over een vrij uniek orgel in het Nederlandse orgellandschap, daar er niet zo veel van deze instrumenten in Nederland aanwezig zijn. Het orgel beschikt over een rijke schakering aan stemmen dat de mogelijkheden van het instrument zeer divers maken. Tevens is door de restaurateur een zelfstandig voetpedaal aangebracht dat de gebruiksmogelijkheden nog meer vergroot.